- zatıqırıq
- sif. və is. dan. Nanəcib, fırıldaqçı, kələkbaz, etibarsız. Babacanın əlli cür nadürüst tanışı, zatıqırıq dostu var. Ə. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zatıqırıq
Look at other dictionaries:
bədcins — f. və ə. pis cinsli, əsilsiz, cır, zatıqırıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zatıqırıqlıq — is. dan. Zatıqırıq adamın xüsusiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əfəl — sif. dan. Əldən düşmüş, iş görə bilməyən, əlindən iş gəlməyən, ətalətli; maymaq. Əfəl adam. – <Koxa:> Bax, bu zatıqırıq, yaramaz, əfəl; Demək, əl qaldırıb sizə, divana? S. Rüst.. <Nəcəfalı:> Hə, bala, elə bir kişinin mənim kimi əfəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
